Piotrek Dobra Rada, odc. 177 – zmiany w rosyjskim prawie pracy od 1 stycznia 2021

W Polsce, prawo pracy dotyczące pracy zdalnej w trybie awaryjnym, jest w trybie prowizorycznym (na czas pandemii plus 3 miesiące po jej zakończeniu). A Rosja od 1 stycznia 2021 roku wprowadza nowe przepisy dotyczące pracy zdalnej w 4 możliwych modelach.

Jak to wygląda za nasza wschodnią granicą? Co można, a czego nie? Czy powinniśmy podpatrywać dobre wzorce u naszych sąsiadów? Mówię między innymi o tym, o tym, jak wygląda zawarcie i rozwiązanie umowy o pracę czy też za co można zwolnić telepracownika. W tle pojawia się Lilla Dymarek z jej określeniem “mokry podpis”.

P.S. Czy ktoś wie, co to znaczy w praktyce “enhanced non-qualified electronic signature”?

#wykuwam #piotrekdobrarada #remoteonly #pracazdalna #prawopracy

Cześć. Nazywam się Piotrek Konopka i witam Was w kolejnym, 177 już odcinku z cyklu Piotrek Dobra Rada mówi o pracy zdalnej. Dzisiaj powiem kilka słów na temat tego, jak prawo pracy związane z pracą zdalną wygląda w Rosji i jakie zmiany mają być wprowadzone już od 1 stycznia 2021 roku.

Obecnie w Rosji został opublikowany projekt nowego prawa pracy dotyczącego pracy zdalnej. I w tym nowym akcie prawnym pojawiły się następujące regulacje dotyczące tego, jak pracownicy mogą pracować z domu lub z dowolnego miejsca na Ziemi i jak będzie wyglądała ich relacja z pracodawcą.

Więc przede wszystkim pojawiły się cztery kategorie umożliwiające pracę zdalną. Więc jest to:

trwała praca zdalna, coś na kształt naszej telepracy. To już było wcześniej uregulowane w kodeksie pracy w Rosji. Czyli jest to możliwość pracowania na stałe przez pracownika (przez telepracownika) który przekazał w umowie
drugim możliwym rozwiązaniem jest praca zdalna na czas określony, ale ten okres nie może być dłuższy niż 6 miesięcy.
trzecią możliwością dopuszczalną w ustawie jest możliwość zmiany pomiędzy pracą zdalną i pracą w biurze

I te trzy opcje wymagają zarówno zgody pracodawcy jak i zgody pracownika

Czwartą opcją jest to tymczasowa praca zdalna, której wprowadzenie umożliwia oddelegowanie pracownika do pracy zdalnej, ale obejmuje to sytuacje kryzysowe, takie jak: katastrofy naturalne, wypadki przemysłowe, siła wyższa, epidemie bądź inne sytuacje zagrażające normalnej egzystencji.

Czyli to jest coś, na kształt tego, co mamy obecnie w Polsce.

To nie wymaga zmian w umowie o pracę, natomiast pracodawca musi wcześniej, zanim taka sytuacja nastąpi, musi przygotować:

odniesienie do rzeczywiście istniejącej sytuacji kryzysowej
musi podać listę pracowników przeniesionych do pracy zdalnej
będzie podany również okres, na który ci pracownicy przechodzą do pracy zdalnej
będą również musiały pojawić się wytyczne dotyczące tego, w jaki sposób pracodawca wyposaże pracownika w niezbędne narzędzia i na przykład systemy informatyczne umożliwiające tą pracę zdalną
i oczywiście będzie też musiała być procedura organizująca pracę pracowników zdalnych

Zgodnie z tymi zapisami pracownik musi zostać poinformowany o tych czynnościach i musi potwierdzić to, że te dokumenty otrzymał. Może się okazać, że wystarczy wysłanie zwykłego maila z potwierdzeniem odczytania przez pracownika.

Jeżeli chodzi o kwestie związane z tym, jak wyglądają zapisy w projekcie ustawy dotyczące miejsca pracy. Ponieważ nie jest możliwe to, żeby pracodawca kontrolował w dokładny sposób, jak jest wykonywana praca w modelu zdalnym, to te zapisy dotyczące kontroli miejsca pracy zostały usunięte z istniejących dotychczas zapisów. To co prawda dopuszcza różnego rodzaju interpretacje przepisów prawa, natomiast chodzi o to, że pracownik po prostu sam sobie musi zorganizować swoje miejsce pracy.

Jeżeli chodzi o wymianę dokumentów kadrowych bez dokumentów i elektronicznego podpisu. To tak pozostaje możliwość oczywiście wymiany dokumentów w wersji papierowej, z tak zwanym “mokrym podpisem”. Ostatnio usłyszałem takie bardzo ładne sformułowanie z ust Lilli Dymarek, że “mokry podpis” jest wymagany na niektórych dokumentach. Natomiast, żeby rozpocząć pracę i podpisać umowę o pracę bądź tą pracę zakończyć, wymagany jest w wersji elektronicznej kwalifikowany podpis bądź coś, co Rosjanie nazywają “enhanced non-qualified electronic signature” czyli podpis niekwalifikowany rozszerzony. I jeżeli tych wersji podpisów nie ma, to muszą być podpisy w wersji mokrej. Czyli tak samo, jak w Polsce – albo podpisujemy się długopisem, albo podpisujemy się podpisem kwalifikowanym.

W innych wypadkach taki podpis elektroniczny nie jest wymagany, jeżeli pracodawca tylko zdefiniuje, w jaki sposób będzie się komunikował z pracownikiem, na przykład w postaci procedury, że taka wymiana w formie mailowej może zostać zaakceptowana. Czyli dotyczy to na przykład urlopów, zwolnień, i tak dalej, i tak dalej.

Jest możliwość zwolnienia pracownika za sytuacje, które występują tylko i wyłącznie w pracy zdalnej:

Pojawiają się takie zapisy, że pracodawca może zwolnić pracownika, jeżeli ten nie zareaguje, bez uprzedniego powiadomienia albo bez jakiejś bardzo uzasadnionej przyczyny, przez dwa kolejne dni z rzędu i nie będzie kontaktował się z pracodawcą od momentu otrzymania, na przykład, informacji w mailu – “Proszę zareagować” / “Proszę odpowiedzieć” / “Proszę odpisać” / “Proszę przygotować coś”.
dodatkowo, jeżeli pracownik przeprowadzi się w takie miejsce, w którym nie może dalej już świadczyć pracy w ten sposób, w jaki do tej pory świadczył pracę, to również jest podstawa do tego, żeby rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę w modelu zdalnym.

Tak, że jak widzicie prawo w Rosji już się pojawia odnośnie pracy zdalnej. My natomiast tkwimy w takim prowizorium, czyli praca zdalna jest na gębę do momentu, kiedy ta pandemia się nie zakończy plus 3 miesiące po niej.

A jeżeli chodzi o zapisy telepracy bądź wprowadzenia tego na stałe w innej postaci niż dotychczas, to ani widu, ani słychu

Dzięki serdeczne. Do zobaczenia i usłyszenia jutro. Na razie!

Mój mail piotr.konopka@innothink.com.pl

Mój LinkedIn https://linkedin.com/in/konopka

Link do odcinka na YouTube https://youtu.be/khmhrNEGahU

Link do podcastu https://pod.fo/e/ab50f

SoundCloud